Søndag 14.juni - 2.Søndag i treeinigstida.
Eg døyper dykk med vatn til omvending. Men han som kjem etter meg, er sterkare enn eg. Eg er ikkje eingongverdig til å ta av han sandalane. Han skal døypa dykk med Den heilage ande og eld. Han har kasteskovla i handa og skal reinsa kornet på treskjeplassen. Kveiten sin skal han samla i låven, men agnene skal han brenna med eld som aldri sloknar.» Matteus 3,11-12
Pinsa er kyrkja sin store dåpsdag. Bibeltekstane i dag forklarer oss om dåpen.
2.Mosebok 14,15-22. Israelsfolket var komne til Sevsjøen, eithavområde som stengde fluktruta. Heile Egyptarhæren hadde dei etter seg, no skulle dei som overlevde, gjerast til slavar igjen. Dei ropa til Gud og Guds engel heldt Egyptar-hæren på avstand, havet som delte seg og Israelsfolket gjekk over havet på tørre havbotn. Egyptarhærenenda sine dagar i havet.
Børre Knudsen si salme: «Farao nådde oss like ved stranden» (nr 184 i salmeboka) er om Israelsfolket si berging i Egypt og om vår dåp. «Salmen fungerer umiddelbart identitetsdannende. Vi sitter ikke i kirkebenkene og skuer tibake i historien, men vi plasseres inn i en fortelling og blir aktører. Vi synger ikke om Israelsfolket, men vi er Israelsfolket,,,» E.A.Oftestad.
Ei betre hjelp enn denne salma til å forstå det livet som vi no lever, i lys av vår dåp, synes eg i nyare tekstar er vanskeleg å finne.
Titus 3,4-7 står med utheva tekst i nyare Bibel-omsetjingar fordi orda var i urkyrkja dåpsliturgi. Dette er slitesterke ord:
Men det vart openberra kor god vår Gud og frelsar er, og kor han elskar menneska:
Han frelste oss,
ikkje fordi vi hadde gjort rettferdige gjerningar,
men fordi han er miskunnsam.
Han frelste oss
ved badet som gjenføder
og fornyar ved Den heilage ande,
som han så rikeleg har aust ut over oss
ved Jesus Kristus, vår frelsar,
så vi skulle bli rettferdige ved hans nåde
og bli arvingar til det evige livet, som er vår von
I evangelieteksten fortel døyparen Johannes: Ein dag skal Jesus komeog døype med Den Heilage Ande og eld.
Den Helage Ande er Jesus sjølv som kjem og tek bustad i oss, han fyller og omskaper med alt det gode han er og har. Pinsedag var det tunger av eld som sette seg på læresveinaneEld og Den Helange Ande blir kobla saman. Elden kan vere ustyrleg og fortærande. Frelsararmeen har elden som eit kjennemerke i deira fane og symbol, for å syne kva dei vil stå for.
Vi les i apostelgjerningane om at dei første kristne som var elska av alt folket, men vi høyrer og om at menneske som ikkje våga å halde seg nær til dei kristne, fordi dei såg at dei levde i eit kraftfelt.(Apostelgjerningane 5,13).
Ein dag samlar bonden avlinga i hus, medan agnene vert brende opp, slik tala Johannes, han som Gud sende for å rydde vegen og førebu folket for Messias.
Stein Oltedal. Vikarprest i Indre Bremanger.