Stjerna minner om den store samanhengen, frå opphavet då Gud skapte alt ved sitt Ord – lovnaden til Abraham for fleire tusen år sidan om at i han skulle alle slekter velsignast – og til Jesus som kom slik profetane føresa. Likevel var det ingen som venta han i Betlehem den natta. Anna enn Maria og Josef. For frå stjerna og dei store, lange linjer blir alt fletta saman og samla i dette vesle barnet som låg i ei krubbe i Betlehem. Då er vi heilt, heilt nære.
No har vi lese juleevangeliet om då Jesus vart fødd. Kvifor hugsar vi stadig på denne forteljinga som er så viktig at den vart eit nullpunkt i heile historia: Før og etter! Kvifor er dette barnet så viktig? Kva var det Jesus kom med som er så viktig?
Jo, han kom med ein god bodskap frå Gud. Om at vi, du og eg, så små vi enn kjenner oss når vi står og kikkar opp mot stjernene, er viktige! Vi er elska og hugsa på! Vi er ikkje åleine på ei lita klode som svevar rundt i mørkret, vi er kjent av Gud! Kosmos bryr seg ikkje og kan ikkje elske. Men Gud bryr seg og han elskar. Han som har lete slekter koma før han har henta dei tilbake til seg. Bodskapen til Jesus er at vi er elska. Og at vi skal elske kvarandre! Det er ein kjærleiksbodskap!
Gledeleg jul!
Soknepresten i Gaular