Eg tenker attende på i går kveld da eit god knippe staute songarar var samla i Rogne kyrkje for å gjere opptak til 17. mai gudstenesta som denne gong skal sendast ut til folket over nettet.
Kjensla av høgtid, av trufaste folk som opp gjennom historia har hegna om verdiane landet vårt er bygde på sig på i takt med tonane frå Fagert er landet og Gud signe vårt dyre fedreland. Are som dirigerer peikar litt beklagande på at komponistane er tyske og danske. Ja slik er det og; vi har ikkje bygd dette landet på å vera oss sjølv nok. Fortsatt brenn lysa i takksemd.
Opptak til 17. mai gudsteneste i Rogne kyrkje. Foto: Eli Vatn
Fagert er landet du oss gav.
1 Fagert er landet du oss gav,
Herre, vår Gud og vår Fader!
Fagert det stig av blåe hav,
soli ho sprett og ho glader,
signar vårt land i nord og sud;
såleis di åsyn lyser, Gud,
over vårt Noreg i nåde.
2 Likjest vårt folk i mager jord
skjelvande blomen på bøen,
står utan livd i vind frå nord
tett innmed kanten av snøen.
Herre, du ser med miskunn ned,
folket vårt gjev du livd og fred,
er oss så kjærleg ein Fader.
3 Her ned i grunnen sveitten rann
trufast åt fedrane våre.
Her dei sin heim og hugnad fann,
dogga med smil og med tåre.
Her har det flødt ei såkornflod
varm av vårt beste hjarteblod,
her har me grorbotn å veksa.
4 Tidi ho renn som elv mot os,
fort skifter sumar med vetter.
Fader, ver alltid Noregs los
radt til dei seinaste ætter!
Herre, vår Gud, vårt Noregs Gud,
varda vårt land frå fjell til flud,
lær oss å gå dine vegar!
5 Signa då, Gud, vårt folk og land,
signa vårt strev og vår møde,
signa kvar ærleg arbeidshand,
signa vår åker med grøde!
Gud, utan deg den vesle urt
veiknar og visnar, bleiknar bort,
ver du oss ljoset og livet!