Vigsel i Fusa
I kyrkja er det å gifta seg ein tradisjon som strekk seg heilt tilbake til dei fyrste kristne.
Guds ord vitnar om at ekteskapet er heilagt og ukrenkjeleg. Det er ei ordning der ein lover å elska og æra einannan livet ut, i gode som vonde dagar. Eit samliv levd i denne gode ordninga vil vera til hjelp og vern gjennom heile livet, der ektefeller kan stø seg på einannan. Samlivet er til sist djupt personleg og privat, men det tar likevel form utanfor det private gjennom ekteskapet.
Mange kan vera redde for å binda seg, eller tar opp forpliktingar på eit vis som ikkje involverer verken kyrkja eller det offentlege. Men me trur at det å gifta seg kan gje tryggleik som varar livet ut, og som fungerer som eit anker i ein elles omskiftande kvardag. Som det står i Forkynnaren, kapittel 4, vers 12: "Om nokon vinn over den som er åleine, vil to kunna stå seg mot han. Ein tretvinna tråd slitnar ikkje så snart." Me ynskjer dykk velkomen til å ta kontakt om vigsel i Fusa sokn, og det beste for livet de kjem til å dela saman!
Sitat
Kjærleiken er tolmodig, kjærleiken er velvillig, misunner ikkje, skryter ikkje, er ikkje hovmodig. Kjærleiken krenkjer ikkje, søkjer ikkje sitt eige, er ikkje oppfarande, gøymer ikkje på det vonde. Han gleder seg ikkje ved urett, men gleder seg ved sanninga. Alt held han ut, alt trur han, alt vonar han, alt toler han.
Paulus' fyrste brev til korintarane, kapittel 13, vers 4-7